තුටින් උන්නා නොවෙද
නුඹ නුඹ ගැනම නොහිතා
රෑ නිදි වරා පීද්දූ මල්
සරසද්දි රඟ මඬල
ඇතීරී පඩි පේලි පුරා
නුඹ නෑවුනා නොවෙද
ගුණ වරුණාවලින් උන්ගෙ......
වියපත්ව වැහැරුණු කල
දිය නොහී තවත් මලකට ජීවය
'උඹ කවුද, ඇයි නුඹ ඔතන
වනසනවා නුඹ රඟමඬල'
හීසර වදන් ද?
පොරෝ පහර ද?
මරා දැමුවේ නුඹව......
~පුරූ~
No comments:
Post a Comment