"පිළිකා රෝහලේ බොහෝ දෙනෙක් මිය යන්නේ පාන්දර. ඒකට හේතුව නම් මම දන්නේ නැහැ. බෙහෙත් සැරට අඩ සිහියෙන් බාගෙට නින්ද යන මට හැම පාන්දරක ම වාගේ කවුරු හෝ රෝගියෙකුගෙ මරණ විලාපය ඇහිලා තමයි ඇහැරෙන්නේ. ඊළඟ දවසෙ මට එය ලැබෙන බව තේරුම් අරන් මම හිත හදා ගන්නව."
"මා ඔබට යෝජනා කරන්නේ පිළිකා රෝගීන් හමුවට ඔබ යාමේදී ඉතා පියකරු සිනහමුසු මුහුණකින් යුතුව යන ලෙසයි. කිසිවිටෙකත් ඔවුන් සමඟ මරණය වැනි මාතෘකා කතා නොකරන ලෙසයි"
"අපේ හිත හැම වෙලේම වර්ස්ට් කේස් (worst case) හෙවත් අවම අවස්ථාවට සූදානම් කරගෙන අපි බෙස්ට් කේස් (best case) හෙවත් හොඳම අවස්ථාව වෙනුවෙන් සැලසුම් කලා ම අපිට ප්‍රථිඵලය ලෙස මොන කේස් එක ලැබුනත් හිතට දුකක් නෑ. එතනින් උඩට ලැබෙන හැම දෙයක්ම අපිට ධනාත්මක උපයා ගැනීමක් (positive gain)
No comments:
Post a Comment